Deyirler Qarabağ bir cennet imiş,
Beslermiş qoynunda gözellerini.
Mende qüdret yoxdur qelem çalmağa
Te'rif eylemeye ancak birini.
Qemzesi can alan, gerdişi e'la,
Doğrudan gözeldir, göyçekdir Leyla.
Çiçekler qoynunda besleyib endam,
Gülgün dodağında badenin qam.
Gözelsen, incesen, qur yeni bir dam,
Esir et, qul eyle, mahitabını,
Dolansın başına ulduzlar aylar,
Bu köhne dünyanın Leyla'sı da var.
Ezelden beledir, her yeni şair,
Bir yeni yol bulub, bir emel besler;
Menim tebietden istediyim budur:
Çoxalsın yurdumda ince gözeller.
Gözeller toplanıp olsunlar bacı,
Leyla da onların başının tacı.
Ürek tazalandı sitayişinden,
Könüller sultanı, eller gözeli.
Qorxum var devranın birce işinden,
Mümkünse deyişdir hükm-i ezeli;
Emr ele çiçekler solmasın, Leyla!
Menim qorxduğum hal olmasın, Leyla!
O gergin qaşların gölgesindeki,
Can alıb, can veren gözlere qurban!
Bugünkü Leyla'nın şux sesindeki,
Me'nalı, me'nasız sözlere qurban!
Qurban qabul edib tökse qanımı,
Neyi var şairin-verer canını.
alinti