Bu Vietnam'da savaştan sonra evine dönecek olan John adında bir askerin
hikayesidir.John evine gitmeden önce San Francisco' da bulunan anne
babasına telefon açar
" Sevgili anne ve babacigim,sonunda eve geliyorum ama birşey sormak
istiyorum.Bir arkadaşımı da beraber eve getirebilir miyim
"Tabii ki " diye cevaplarlar. "onunla tanışmaktan mutluluk duyarız
"Ama bilmeniz gereken birşey var" diye John devam etti," o savaşta ağır
yaralandı.Kara mayına bastı ve kolu ile bacağını kaybetti.Başka gidecek
hiçbir yeri yok.Onun bize gelmesini ve bizimle yaşamasını istiyorum''
" Bunu duyduğuma çok üzüldüm oğlum, belki kalacak başka bir yer bulması için
ona yardımcı olabiliriz''
"O hayır , onun bizimle yaşamasını istiyorum "
"Olum," dedi babası, " sen ne istediğinin farkında değilsin..Böyle büyük
bir sorunu olan birisi bizi çok rahatsız eder.Bizim kendi hayatımız var ,ve böyle
bir şeye izin veremeyiz. Bence sen eve gelmeli ve bu çocuğu
unutmalısın.O kendi yaşamını devam ettirmenin bir yolunu bulacaktır."
O andan sonra , John telefonu kapattı.Anne ve babası ondan baka bir söz duymadılar...
Birkaç gün sonra , San Francisco polisinden bir telefon
geldi.Oğullarının bir binadan düşerek öldüğünü söylediler.Polise göre intihardı.Anne ve
baba telaşla uçağa binerek oğullarının teşhisini yapmak için San
Francisco' daki şehir morguna gittiler.John ' u teşhis etmişlerdi. Ama
gözleri faltaşı gibi açılarak bilmedikleri birşeyi farkettiler. John 'un
bir bacağı ve bir kolu yoktu..
Bu hikayede ki anlatılmak istenen. Etrafımız da iyi görünen ve
neşeli insanları sevmek bize kolay gelir, ama bize rahatsızlık veren özellikle
bizim kadar sağlıklı olmayan, bizim kadar güzel olmayan ve bizim kadar
zeki olmayan insanlardan uzak durmayı tercih ederiz.çok şükür ki bizi bu
kategoride gören birisi yok.Karşılıksız sevmeyi başaran birisi sonsuza
kadar ailemizdendir ne kadar çirkin ne kadar fakir ne kadar engelli
olursak olalım.Bu gün yatmadan önce Tanrya biraz daha dua ederek
insanları olduklar gibi kabul
etmemizi sağlamasını isteyelim, ve ne kadar farklı olurlarsa olsunlar
onlara karşı daha anlayışlı olabilmeyi isteyelim.Arkadaşlar, çok nadir
bulunan mücevherlerdir.Onlar sizi güldürür ve başarmanız için
destekler.Bazen tek kelime bazen bir cümle paylaşırlar ama her zaman
kalbinizi ona açmanızı beklerler...
Sagda Büfemiz Var Buyurun Bir Bardak Alin Afiyetle Icin Seker Bitmis ise Lütfen Zile Tiklayin Servisimiz Yardimci Olacaktir..... ..Keyifli Seyirler Dilerim 
AyMaRaLCaN
Cuma Ara. 14, 2012 7:05 am tarafından 
