ilkokul 3 . sınıftaydım.ailece lüna parka gitmiştik akşam 8 de.ve dönme dolaba binmeye karar verdik.sıramızı bekliyorduk.dönme dolap sırayla boş olan kabin geldiğinde duruyor ve sıradakini alıyordu.sıra bize geldiğinde boş olan yaklaştı ve bende binmek içindemirlere tutundum hemen.ama durmadı malesef.dönmeye devam etti ve ben durdu duracak diye bırakmadım.derken başladık yükselmeye annem ayaklarımdan tuttu ama benim çekip dönme dolabın altına almaktan korktuğu için bırakmak zorunda kaldı.ben kenetlenmiştim resmen.ve 90 derecelik dilimi çıkmıştım.herşey çığlık atıyordu ve durdurdular sonunda dönme dolabı.aşağı baktım çok yüksekti gerçekten çok korkuyordum.ve birinindemirlere tırmandığını gördüm.kahraman amca geliyordu
ve bir anda kendimi yerde buldum.kalabalıktan uzaktım.ve kendime yerden bakıyordum.evet ben yere düşmemiştim.bedenim halen oradaydı ama ruhum bedenimden çıkmış yerden kendime bakıyordum.huzurluydum o an. hiç korkmuyordum.bir endişem yoktu sadece bakıyordum.o an dikkatimi çeken birşeyde bedenimden daha büyük olmamdı.daha uzundum.amca bedenime kadar tırmandı ve beni oradan indirmişti.herkes eğlenceyi bırakmış beni izliyordu orda.beni yere indirdiğinde bir anda bedenime döndüm.çocuğun ödü patlamıştır bir su için dedi bir teyze ordan.suyu içerken o yaşadığım şeyleri düşündüm.herkes bana birşeyler soruyordu. eve gidene kadar konuşamamıştım.
yıllarca kimseye söylememiştim.bu olayın ruhun bedenden çıkma olayı olduğunuda bilmiyordum zaten.anneme söylediğimde pek inanmadı sanırım.canı sağolsun.
alıntıdır..
Sagda Büfemiz Var Buyurun Bir Bardak Alin Afiyetle Icin Seker Bitmis ise Lütfen Zile Tiklayin Servisimiz Yardimci Olacaktir..... ..Keyifli Seyirler Dilerim 
AyMaRaLCaN
Cuma Ara. 14, 2012 7:05 am tarafından 
