Merhaba,
Öylece oturuyordum bilgisayarın başında sonra aklıma düştün birden.. Ne yapıyordun? Ne düşünüyordun? Kimleydin? Aklına geliyormuyum? böyle düşünürken birden elimde seni aradığımı
fark ettim inan bana bilinçsiz arıyordum hemen kapattım.. İçimde bir şey var tarifsiz bir duygu ve o duygunun kalbimi parçaladığını hissediyorum.. Hayatımda sensiz birşeyler eksik
bunun farkındayım o eksiklikleri gidermek için birilerini senin yerine koymaya çalıştım ama senin yerin doldurulamayacak kadar büyük olduğu için gelenler hep o yerde küçücük kaldı
yaptıkları ufacık birşeyi bile senin yaptıklarınla kıyaslıyorum bana yetmediler herkesi seninle kıyaslıyorum birşey yapsalar 'o böle yapardı' bişe deseler 'o böle derdi' diyorum,
senden sonra kimseye aşkım diyemedim. Bu mektubu geri dön demek için yollamıyorum sakın yanlış anlama geri dönmiyceğini biliyorum 5 ay içinde ben bunu çok açık ve net anladım o yüzden
sensiz senin hayalinle yaşamaya alıştım.. Herkeze unuttum diorum, diyorumda acaba unuttummu die düşünüyorum öyle değilmiş kalbim öyle söylüyor seni unutmamışım içimde biyerlerde aşkını
yaşatmaya devam etmişim.. 5 ay sonra sana yine dön diye yalvaramam yapamam bu gücü ve cesareti kendimde bulamıyorum. Biliyormusun seni görmeyi sesini duymayı çok özledim.. Neyse çok
konuştum kendine iyi bak.. (aşkıma yollamıştım bunu)
......Ve aynı gün......
Bu gün yeniden doğdum kalbinden duvarları kırdığını söyledin.. BEklediğim gün bugündü seni seviyorum tekrar aşkımsın bana aşkım diyorsun..
Alinti