Hayata Dilekçem...

Konu: Hayata Dilekçem... Salı Şub. 21, 2012 5:43 am

Habil: “….Eğer sen, beni öldürmek için elini kaldırsan bile, ben seni öldürmek için elimi kaldıracak değilim.. Çünkü ben Rabbu’l-Âlemîn olan Allah’tan korkarım….”
Maide-47

Habil ile Kabil

Kıyamete kadar, kişi, millet ve ülkelerce o ilk yaşanan sahneler tekrarlanacak..

Kabiller kaybedecek

Habiller kazanacak

İnsanaysa seçmek kalacak duruşunu:

Kabil mi?

Habil mi?

Hayır mı? Şer mi?

Sen de seç duruşunu!

Kıyamete kadar o ilk yaşanan sahneler tekrarlanacak.

A.R

Konu: Geri: Hayata Dilekçem... Salı Şub. 21, 2012 5:44 am

İmam-ı Rabbani'ye demişler;

"Bir keramet göster!"

Şöyle bir yürümüş,

"İşte" demiş.."Keramet"

"Kerim olanın Rabbimizin ikramı olmasa,

en küçüğünden en büyüğüne hangi hareketimizi yapabiliriz ki..?"

Konu: Geri: Hayata Dilekçem... Salı Şub. 21, 2012 5:44 am

Rahimdir Allah,Rahmandir..
Mulkun tek sahibi ve Hakimler Hakimi ancak o Allahtir.

Attigimiz her adim..Gecirdigimiz her dakika,
Sana yaklastiriyor bizi...

Verilecek hesabimiz var Ona..Uzerimizdeki nimetlerin hesabi...

Söylediklerimizin ve söylememiz gerekirken söylemediklerimizin...
Yaptiklarimizin ve yapmadiklarimizin hesabi..!

Bir HAYATIN hesabi var...

Ve sonra....,

Bir SONSUZ hayat..Bitmek tükenmek bilmeyen...
Olümun öldürlüdügü bir hayat...

Bir yanda bir dunya var,

göz kamastiran tahtlarin kuruldugu.
En güzel nimetlerin sunuldugu bir dunya.
Sözun selam oldugu bir dunya..

Ve bir yanda insanlarin azabin en cetin ve elem verici olanina ugratildigi;

mideleri kasip kavuran iceceklerin sunuldugu..
atesin ve cıglıgın her yanısardigi bir dunya.
''Toprak olsaydim..!'' diye feryad edenlerin dünyasi..

Sözün '' EYVAHH...'' oldugu bir dunya..

Ve bilerek yada bilmeyerek,bu 2 sonuctan birine dogru yürüyoruz her birimiz..

Ekiyoruz biceceklerimizi...

Ellerimiz, ayaklarimiz, gozlerimiz ve gönlümüz, HEPSi..
Hepsi tanik oluyor islediklerimize..
Ve saat YAKLASIYOR...

Rabbimiz bize hesabi kolaylastir.
Senin Gazabindan Yine senin Rahmetine siginiyoruz...

Dininle yücelmeyi,
dinini yüceltmeyi bize nasib et...

Canimizi müslümanlar olarak al..
Ve bizi salihler topluluguyla birlikte hasret..

Amin.....

Konu: Geri: Hayata Dilekçem... Salı Şub. 21, 2012 5:45 am

Ağlamak en başa dönmek aslında..

Ağlayabilmekse ne büyük nimet ..

Acizliği görür insan her ağlayışta ..

Ağlayamamak sa ne kötü gaflet ..

Bazen bir bekleyiştir bazen bir hasret

Yollara yıllara hüznü işleyen

Gözden kalbe kadar ne büyük gizdir

Fani bedenlere şefkati veren

Kimi zaman duadır sessiz akışta

Kelimeler dilsiz kalır bu yakarışta

Yere damlar görünsede yükselir arşa

Ağlamaktır kavuşturan en yüce aşka

Bazen merhametin tecellisidir

Süzülür yanaktan akar boynuna

Hakla başbaşadır seccadesinde

Gör sanki kavuşmuş yarin koynuna

Coşmuşsa yakarış gözden gönüle

Masumun gözünden damla,düşmüşse yere

Titrer tüm yer yüzü sanki düşer kedere

Asla isyan degildir bu rıza kadere

Gözyaşları değer merhamedin kanadına

Allah adı yapışır kalır dudağına

Her damlada süzülenler yanağına

Meleklerin busesidir ağla hiç durma

Ağlamak bu denli güzel birşeyken

Neden ağlayamaz herkez canı gönülden

Korkarlarmı yumuşayan narin kalplerden

Bırakında aşk-ı sevda taşsın gözlerden

Konu: Geri: Hayata Dilekçem... Salı Şub. 21, 2012 5:45 am

Bir zamanlar dört oğlu olan bir bilge kişi varmış. Çocuklarına acele ve erken karar vermemelerini ve önyargılı olmamalarını öğretmek için onları eğitmek istemiş. Her birini sırayla uzak bir yerde bulunan ağacın yanına gidip ona bakmak için göndermiş . İlk oğlan Kışın gitmiş, ikincisi İlkbaharda, üçüncüsü Yazın, sonuncusu Sonbaharda gitmiş.

Sonra birgün hepsini bir araya toplamış ve ne görüklerini sormuş.

İlk oğlan ağacın çirkin, yaşlı ve kupkuru olduğunu söylemiş.

İkinci oğlan, "Hayır yeşillikle doluydu ve canlıydı," demiş.

Üçüncü oğlan başka fikirdeymiş, "Çiçekleri vardı ve kokusuyla görüntüsüyle o kadar muhteşemdi ki, daha önce hiç böyle bir güzellik görmemiştim," demiş.

Sonuncu oğlan, hepsinin de haksız olduğunu ve ağacın meyvelerle dolu, canlı ve hayat taşıyor olduğunu bildirmiş.

Yaşlı adam oğullarına hepsinin haklı olduğunu söylemiş, çünkü hepsi farklı mevsimlerde bu ağacı görmeye gitmişlermiş.

Onlara; "bir ağacı veya bir insanı, kısa bir süre veya bir mevsim tanıdıktan sonra yargılayamayacaklarını," anlatmış. Ya"da neye sahip olup olmadıklarını...

"Gerçekleri ancak sonunda, dört mevsimi de yaşadıktan sonra görürsünüz.

Eğer Kışın vazgeçerseniz İlkbaharın nimetinden olursunuz;

Yazın güzelliğinden ve Sonbaharın bereket ve bütünlüğünden de.

Bir mevsimin acısının, diğer güzel mevsimleri silmesine izin vermeyin.

Hayatınızı bir mevsimi yüzünden yargılamayın.
Unutmayın ki, ilerde şu anki zamanı arayabilirsiniz

veya daha güzel günleri yaşamayı kaçırabilirsiniz.!!

Konu: Geri: Hayata Dilekçem... Salı Şub. 21, 2012 5:46 am

DÜŞÜNMEK, ama MANTIKLICA

KIZMAK, ama KEYİFLE

ŞAKALAŞMAK, ama KIRMADAN

GÜLMEK, ama TEBESSÜMLE DOLU DOLU

PAYLAŞMAK, ama BÜYÜK HAZ DUYARAK

HİSSETMEK, ama TA İÇİMİZDE

ANLAYIŞ, ama HİÇ ESİRGEMEDEN

DOSTLUK, ama EN GÜZELİNDEN

DAHA DA GÜZELİ, DÖNÜP GERİYE BAKMAK AMA

ONURLA...

Hayata dair '' Ama '' Larımızın hep güzel olması duası ile..

Güzel kelimesini genis düsünelim..

Konu: Geri: Hayata Dilekçem... Salı Şub. 21, 2012 5:46 am

Seviyorum..
Ince ince islenmis desenleri, nakislari, dünyanin inceliklerini..
Seviyorum..
Çiçekleri, pembeyi, kelebekleri, bulutları..
Rabbimin yarattığı, "OL" deyip oldurduğu şeyleri..
Çok şükür ki Rabbim, sevmeyi sevdirdin bizlere..
Sevmeyi seviyorum...

~ ~ ~

Konu: Geri: Hayata Dilekçem... Salı Şub. 21, 2012 5:47 am

Perdeleme günesini..

Hayatın boşluklarını doldurmak,
yahut dolu bir hayatı boşaltmak insanın elinde olmalı.
Hayatı dolu dolu yaşayanlar da,
başıboş gezinenler de bir tercih yapıyorlar aslında.
Bereketle dolmak ya da bereketten kaçmak.
Elinde olmalı insanın.

Dua, bereketi çağırır günlere..
Bereket duayı bollaştırır.
Her ikisinin yokluğu, başka yoklukları ve başka boşlukları davet eder.
Neden boş olmasın ki günler bir gaye olmayınca?..
Bugün okuduğum kitapta çok beğendiğim bir cümle vardı:

"Siz kendi güneşini perdeleyen bulutsunuz" diyordu..

Ne kadar da doğru.

Güneş sızamıyorsa ördüğümüz bulutların arasından,
suçu güneşte değil dönüp bir de kendimizde aramalıyız..

Güneşsiz günlere ah-u vah etmek sisleri dağıtmıyor.
Esefler hiçbir kalbi mutlu etmiyor, mutmain etmiyor.

Eseften uzaklaşmak diliyorum tüm kalplere..

Ümit ediyorum
Ümitle, güzellikleri istiyor
ve bekliyorum...