Halil Rıza Ulutürk'ten lay lay dedim yatasan şiiri

Lay-lay dedim, yatasan,
Qızıl gülə batasan...
Hardan gəlir bu səs-səda?

...
Bəlkə illər arxasında
Layla çalır gəlin ana...

Dörd qulac ip
Bir yürüyü bənd eləmiş kəhkəşana.
Layla çalır gəlin ana ...

Yelləndikcə kiçik yüyrük
Gedib dəyir bu ulduzdan o ulduza.
Layla axır... cocuq baxır,
Bəs nə üçün mürgüləmir?
Bayaq ana südü əmib,
İndi ana ruhu əmir.

İllər ötdü, yaşa doldum,
Anladım ki, ana dilim
Ürəyimdən çıxmaz mənim,
doğransam da dilim-dilim.
Anladım ki, sinəmdəki sözlər deyil
babaların nəfəsidir.

Dizlərimə taqət, qüvvət
Gözlərimə işıq verən,
Çənlibeldə at oynadıb
şimşəklərlə qoşa gedən
igidlərin nərəsidir.
Bu dildədir yüz abidə, min abidə.
Xilafəti parçalayan Babəkimin qəzəbi də.

Məhv olarsa bir gün bu dil,
Göygöl onda Göygöl deyil.
Qoşqar onda Qoşqar deyil.
Öz dilini sən qala bil!
Qərbə, Şərqə işıq salan
Füzulini sən qala bil!

Sağdır dilim,
demək, sağdır şərafətim, ləyaqətim.
Sağdır, demək milyard yaşlı məmləkətim.

Yüz hədəfə tuş etmişəm
Sabirin hər sətrini mən.
Salxım-salxım nuş etmişəm
şəhdini mən, ətrini mən.

Külək deyil, güllə açdı Təbrizimin yaxasını.
Boğazından çıxartdılar loxmasını.
Lakin yenə o, yaşadı
qoruyaraq Möcüzün hər misrasını,
Şəhriyarın dühasını.

Ulutürkün, ******ün anasıdır mənim dilim.
İnqilabın şərqdə ilkin dalğasıdır mənim dilim!

Mənim dilim məğrur baxmış
üzərindən gəlib keçmiş,
ürəyini dəlib keçmiş oxların qanlı ucuna.

Baş əyməmiş fatehlərin
qol zoruna, dil zoruna,
qılıncına, qırmancına!

Baş əyməmiş... Baş əyməyir... Əyməyəcək.
Cabbarlımın türbəsinə bahar özü qoyur çələng.

Ürəyimdə od qalamış min-min arzum, əhdim mənim.
Bax, bu dildə qələm çalmış,
"Alov", "Cavanşir" yaratmış
Hüseyn oğlu Mehdim mənim.

Bax, bu dildə şer dedi Səməd Vurğun Astarada.
Qucaq-qucaq gül gətirdi el qızları o ustada.

Qəlbim - bahar şəlaləsi, sevinc yığır, ah dağıdır.
Mənim dilim- Göygöl,
Xəzər, benim dilim - Şahdağıdır.
Qoy dilçilər öcəşsinlər,
yoxdu bəhsə meylim mənim.
Heç bir dildən əskik deyil
bəşərin dil ağacının şah budağı dilim mənim.

Təkcə cümlə deyil, təkcə səs deyil,
Xalqımın gözünün odu, ziyası,
canı, şah damarı, arteriyası,
ən böyük mirasım sabahkı nəslə!

Zamandan zamana, əsrdən əsrə
vuruşla yol gələn davalı dilim,
Babək qılıncının davamı dilim!

Kim qoruya bilməyirsə öz yurdunu, yuvasını,
udmasın yurd havasını.

Kim qorumur öz dilini,
itsin mənim gözümdən qoy ilim-ilim.
O sahili bu sahillə birləşdirən
polad körpüm, qılıncımdır,
günəşimdir mənim dilim.