MaRaLCaN Admin
Üyelik tarihi : 27/03/10
Mesaj Sayısı : 6713
Rep Gücü : 18340
Rep Puani : 218
| Konu: ELVEDA CEYLANIM Ptsi Ekim 18, 2010 12:40 pm | |
| ELVEDA CEYLANIM
Martılar hiç bu kadar benzememişti ölümeBu kadar aldanmamıştım kanatlarının beyazınaDemek ölümden zor gidişlerde varmışVe çekermiş bir yüreği eteğinden tutarak denize doğruDemek yaslandığım güneşlerin tılsımı bu kadarmışDemek böyle ansızın gelirmiş ölümden zor olanYine de gözlerinin sürmesiyle uğurla beniHer sabah yeniden ve daha güzel doğan gözlerinHer akşam yeniden ve daha çetin öldüren gözlerinYine de sevdiğin bir yanım varsa sen de kalsınVe hep öylece bul beni mısralarımda ararsanYağmurun bu deli yağışı boşuna değilmişGüneşin utangaç yüzünü bu kadar saklamasıŞimdi dur desen bütün martılardan silkinirimBütün martılar silkinir kanatlarını ölümün beyazındanVe ben Beyazıt�ın güvercinleri gibi umarsızDöner dururum başının üstünde şimdi dur desenDenizi sensiz sevmenin imkânsızlığı içinde gözlerimGökyüzüne yüzünden uzak bakmaların tadılmazlığıOtur şöyle yanı başıma bir bardak çay içimiBütün kanımı dökmek istiyorum bütün yüzünü içmekÇünkü gidiyorum yorumsuz düşlerimi yollara dökerekDur desen duracağım iki kaşının arasındaİzin ver bir kere daha öpeyim ellerindenÖlüm en kırçıl ağzıyla öpmeden dudaklarımıKanımda kıvılcım kalmadı ufukları yakamamEllerini bir kere daha sına boynunla yağmurun altındaBoynunu bulmadan ellerim yağmurlara bakamamKendimi asabilirim bulutlara kal desen kalırımMartılar hiç bu kadar benzememişti ölümeÇığlıkları bu kadar büyümemişti ölümsüz yanımdaVe hiçbir güneş bu kadar köpürmemişti kanımdaDUR DE DURAYIM KAL DE KALAYIM GİT DERSEN ÖLÜRÜMBir martıya dönüşürüm kendi kendime açarım kanatlarımıDUR DESEN DURURUM KANATLARIMIN BEYAZIYLAŞimdi elveda şarkılarını söylemek gerek artıkZaman ağzından bir su gibi akıp gelirken en uzun haftalarHer anın bir ömür gibi tükenişi İstanbul�un nabzındaŞimdi elveda şarkılarını söylemek gerek artıkÖlümün suskun diliyle buluşturmak şarkılarıSus desen susarım sus desen yine susarım iki ateş arasındaBulutlar böyle gelip oturmazdı karşımaGözlerini hep benden saklardı yağmurun çocuklarıBir benim ağlamalarım yıkardı tüm evreniGül desen güleceğim küllerimi bırakacağım yağmuraYanaklarımda tomurcuklanan güllere tutunacağımÖyle çaresizim öyle yoğunum ki ellerinin gurbete çıkan yanınınGit desen gideceğim sonsuza dek iki deniz arasındaHani bir türkümüz vardı Urfa�nın etrafı dumanlı dağlarSöyle desen söyleyeceğim bir ceylanın kayıp balasınıVe öyle süzüleceğim ki bir annenin bakışlarındanGel desen geleceğim ateşin en harlısınaGel desen geleceğim gerilerek iki mancınık arasındaHoşça kal ardımdan ateşler yakan sevgilimSular nasılsa bağlanacak çocukların diliyleHoşça kal ve bir dansa başla kaldığın yerdenNasılsa bu son şiirim olacakNasılsa susacağım bir ocağın başında ateşe düşen gözlerineNasılsa son sözlerimi yalnızca balıklar duyacakDenize düşen ilk mısraı kalbinde taşıyan balıklarHoşça kal ardımdan ateşler yakan sevgilimHoşça kal BAHTİYAR ASLAN | |
|