Kerbela Anlaşılmaz Belaya Ağlamadan

Konu: Kerbela Anlaşılmaz Belaya Ağlamadan C.tesi Tem. 21, 2012 4:04 am

Kerbela Anlaşılmaz Belaya Ağlamadan

Kendime ağlıyorum, Kerbela dendiğinde
Matemler meclisinde, bazense bir düğünde
Gözlerim durmaz benim, bir zincir gördüğümde
Kendime ağlıyorum, Muharrem girdiğinde

Kendime ağlıyorum, Zeynep adı duyunca
Sayıları sayarken, yetmiş iki deyince
Farkında olmayanlar hele beyaz giyince
Üzüntüm artar benim, matem ayı boyunca

Kendime ağlıyorum, susuz biri görünce
Parçalanır yüreğim, yere hasır serince
Hemen aklıma gelir yaralanmış görünce
İçim karalar bağlar, Muharrem’e girince

Kendime ağlıyorum, Ali Ekber duyunca
Peygamber’e çok benzer, bir de onun huyunca
O kadar benzerdi ki, boyu bile boyunca
Kendimi hiç tutamam, bunları okuyunca

Kendime ağlıyorum, Abbas adı gelince
Susuz olan birisi, birine su verince
Kolu kopmuş haberi, bir yerlerde görünce
Abbas gelir aklıma, benim her şeyden önce

Kendime ağlıyorum, Kasım’ın nazarında
Ben olsam ne yapardım, öyle can pazarında
Gözyaşımı dökerek, ben şiir yazarım da
Kan dökemedim diye kendime kızarım da

Kendime ağlıyorum, Ali Asger yaşında
Çocukta bir kan görsem; boğazında, başında
Nerde olsa fark etmez; kundağında, döşünde
Gözü ağlar bulurum, ta sabahın beşinde

Kendime ağlıyorum, Rugeyye oldu esir
Acaba ne buldular, onlara nasıl kusur
Ne olur bağlamayın, zincir elini kesir
Veledi zinalara, sözler etmez ki tesir

Kendime ağlıyorum, Sakine’yle birlikte
Benzeri görülmemiş, bu olay zaten ilkte
Günler iyi geçer mi, düşmana esirlikte?
Bunların üstüne yok, zulüm ve diktelikte

Kendime ağlıyorum, kafamı kaldırmadan
Öyle ağlıyorum ki, kimseye aldırmadan
Onları anlayamam, ağlasam hiç durmadan
Kerbela anlaşılmaz, Kerbela’ ya varmadan
Kendime ağlıyorum, Zülcenah’a bir bakın

Zülcenah, Hüseyin’ e baktım ki benden yakın
Gıpta olabilir ya, kıskandı sanman sakın
Gözyaşı döküyorum, bende olayım yakın
Kendime ağlıyorum, gözyaşıma bakınca

Ben de olmak isterim, bir o kadar yakınca
Ağlamak istiyorum, sizce yoksa sakınca
Kendime ağlıyorum, Kerbela’ ya bakınca
Kendime ağlıyorum, Hüseyin’ e ağlarken

Ali Ekber meydanda, Hüseyin’de ağlarken
Baba gitme diyerek, çocuklarda ağlarken
Ben durabilir miyim? Zeynep Şam’da ağlarken
(Siz nasıl durursunuz? Zehra Betül ağlarken)

Mehmet DEMİRER