Şehitler Diyarı Kerbubela’da

Konu: Şehitler Diyarı Kerbubela’da C.tesi Tem. 21, 2012 4:07 am

Şehitler Diyarı Kerbubela’da

Şehitlerle asıl cennet süslenir,
Aşık, maşukuna bakar seslenir,
Şükür sofrasında sevda beslenir,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Resul’e benzeyen Ali Ekber’di,
Yüzünü kim görse hüznü giderdi,
Bir gören ‘bir daha göreyim’ derdi,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Çocuklar kaç gündür susuz,uykusuz,
Fırat’ı kuşatmış düşman bahusus,
Abbas’ın kolunu kesen namussuz,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Kalbinde zerrece kalmasın hüzün,
Diyerek Kasım’a verdi ya izin,
Burası bittiği yer idi sözün,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Kundakta bir çocuk çıktı meydana,
Zalim düşman henüz doymadı kana,
Yapılan bu zulmü gör Zehra ana,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Her biri can verdi Mevla yoluna,
Gerçek haklı, haksız böyle biline,
Ne geçti düşmanın bir bak eline,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Hüseyin’e özel bir gömlek verdi,
Verdiği gömleği kırk parça gördü,
Zeynep taşır ancak bu kadar derdi,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Ne kadar zor olur veda busesi,
‘Gitme baba’ diyen çocuğun sesi,
Ağlattı, ağlamam diyen herkesi,
Şehitler diyarı Kerbubela’ da.

Özü, sözü doğru olur şehidin,
Onlar sayesinde ayakta bu din,
İslam’dı yeniden yeşeren o gün,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Peygamber gülünün vecizdi sözü,
Aşkın mahfilinde gülüyor yüzü,
“Ahde vefa” gördü herkesin gözü,
Şehitler diyarı Kerbubela’da.

Mehmet DEMİRER
21.Zilhicce 1431