"Encümen-i Şüerâ" (Şairler Meclisi) XIX. yy. Azerbaycan'da meydana çıkan ilk edebî meclislerden biriydi. 1831'de Nahçıvan'ın eski kültür merkezlerinden biri olan Ordubad'da kurulmuştu. Meclisin kurucusu, şiir ve sanatla yakından ilgilenen Ordubad genel valisi Şeyheli Han Kengerli olmuştur. Meclisin faaliyetinin en canlı devri asrın ikinci yarışma tesadüf eder. 60-70. yıllarda "Encümen-i Şüera"ya Fecir Ordubadî, onun ölümünden sonra ise Mehemmedtağı Sıdkî başkanlık etmişdir. 1892'de Sidkî'nin Nahçıvan'a göçmesinden sonra meclisin faaliyeti durmuştur.
"Encümen-i Şüera"nın yirmi beş üyesi vardı. Yapılan şiir toplantılarına genellikle amatörler gelirlerdi. Şiir anlayışları ve kaleme aldıkları eserler açısından meclisin üyelerini iki kısma ayırmak mümkündür. Bir kısmı klasik edebiyat prensiplerini esas alır, ikinci kısmıysa, halk edebiyatı türünde eserler yazmayı tercih ederlerdi. Meclis üyelerinin ekseriyeti, yaşadıkları doneme göre iyi eğitim görmüşlerdi.
Meclisin faal üyelerinden FEGİR ORDUBADÎ 1836'da Ordubad'da doğmuş, Tebriz ve Şiraz medreselerinde tahsil almıştı. Şiirlerini Azerî Türkçesi ve Farsça yazmıştır. 60. yıllardan itibaren "Encümen-i Şüera"nın başkanı olmuştur. Yoksulluk içerisinde yaşamış, hayatının son yıllarında gözleri görmez olmuştu. 1885'te Ordubad'da vefat etmiştir.
Fegir Ordubadî'nin ölümünden sonra meclisin başkanı olan MEHEMMED TAĞI SIDKÎ, devrinin tanınmış eğitimcisi ve şairiydi. Sidkî 1854'te, Ordubad'da doğmuşdu. Mükemmel, medrese tahsili almış, bir süre İran ve Türkistan'da yaşamıştı. Fars, Arap, Rus dillerini bilirdi. 1885'te Ordubad'da "Exter" adlı mekteb açmış, 1892'deyse Nahçıvan'da "Mekteb-i Terbiye"yi kurmuştu. Azerî Türkçesi ve Farsça şiirleri ile bir arada pedagojik konularda yazılmış "Tenvir-i Efkâr ve Tehfim-i İnsaniyyet", "Numûney-i Ahlâk", "Hikmetli Sözler", "Kızlara Hediyye" eserlerinin bu arada Azerî Türkçesi ile ilk coğrafya ders kitabının ve otuz bin kelimelik Rusça-Farsça lügatin (Cümşüdbey Sultanov'la birlikte) müellifidir. 1903'te Nahçıvan'da vefat etmiştir.