Soğuk bir sonbahar akşamıydı hava kararmış yağmur başlamıştı. Elimizde
tuttuğumuz o sıcak düşlerimize yağmur yağıyordu,gözlerimiz
donuk,bedenizmi halsiz,ruhumuz bulutlarda...Bir anons patladı ''yolcu
kalmasın'. Sanki gizli bir el kalkış için hazırlanan otobüse doğru seni
sürüklüyordu..Bakışlarında kalma hissi vardı.. ''Baharda dönerim sakın
beni unutma''sözlerini hatırlıyormusun yada gözünden akan yaşları?Ben
seni unutmadım sevdiğim her kış baharda döneceğinin hayaliyle ısındım
ama kaç bahar geçti sen dönmedin..Gelseydin minik öpcüklerle güneşin
yüzümüze nasıl güldüğünü gösterecektim,ay ışığı mutluluk tablomuz
olacaktı...Yalan değil kaçamak aşklar yaşadım ama olmadı olmadık
zamanlarda hep aklıma düştün sen vazgeçilmez vede
unutulmazdın...Yalnızlığın acısıyla her gece yatarken gurur satın aldım
kendime..Gelir dedim kendi kendime gelmesi gerek unutmadı ya
beni...Unuttum her şeyi kötü
sözlerini,yalvarışlarımı,isyanlarımı,kavgalarımızı...
Bir tek seni unutamadım sevgili o anonsu,gidişini,düşlerimizin kara
bulutlarla dağılışını...Zamanla alıştım acılara ölüm ilanları silinim
durdu etrafımda,ayrılıklar hayatım oldu... Alıştım sevdiklerimin
olmamasına ama bir tek sensizliğe vede yalnızlığa alışamadım...Olmadı
sevdiğim bir araya gelemedik o vededan sonra o vede elvadaydı çünkü
artık...Tomurcuktuk çatlamaya hazır ama bahar gelmeden uçtun...Şimdi
ise artan yalnızlığım ve büyüyen yokluğun var...Duvarlarda gözün,kapı
kollarında parmak izin,üstümde kokun...Nerdesin ah be
beklediğimin...Hasret çekmedim hiç bu kadar gün ışığına hiç
özlememiştim bu kadar birini aşk buymuş demek buluşmak imkansız
olsada...Düşlerim önceden bu kadar dağınık değildi. Kara bulultar gibi
kümelenim acılarımla oturmuştu gece yarılarında yüreğim ıssız
dünyasına...Hasret hiç bu kadar büyüymemişt. Şimdi göçebe yüreğimle her
sabah yeni yolculuklara çıkıyorum... Yalnızlığın ve sana olan özlemin
türküsünü söylüyorum yetim bakışlarla belki duyarda gelirsin diye....alinti