Bır annenın fedakarlıgı

annemin sadece bir gözü vardı ondan nefret ederdim çünkü bu durum beni
çok utandırıyordu annem ailemizi geçindirmek için okulda aşçılık
yapardı birgün ilkokuldayken bana merhaba demeye gelmişti yerin dibine
girmiştim bunu bana nasıl yapabilirdi onu görmezden geldim ona nefretle
baktım ve oradan kaçtım ertesi gün sınıfta bir arkadaşım dediki''eeee
senin annenin yanlızca bir gözü var''yerin dibine girmek istedim vede
annemin ortadan kaybolmasını istedim bu yüzden o gün onunla
karşılaşınca dedim ki''beni gülünç duruma düşüreceğine ölsen daha
iyi''annem karşılık vermedi söylediklerim hakkında bir saniye bile
durup düşünmemiştim çünkü çok kızmıştım onun duyguları beni
ilgilendirmiyordu onu evde istemiyordum çok çalıştım ve Singapur'a
okumaya gittim sonra evlendim kendi evimi aldım çoçuklarım oldu ve çok
mutluydum ve hayatımdan memnundum birgün annem beni ziyarete gelmişti
kaç yıldır beni görmemişti ve torunlarını tanımamıştı kapıya gelince
çoçuklarım ona güldüler ona ''evime gelip çoçuklarımı nasıl
korkutabilirsin HEMEN BURADAN DEFOL!!!'' diye bağırdım bunun üzerine
annem sessizce ''yanlış adrese geldim galiba kusura bakmayın''dedi ve
gözden kayboldu birgün mezunlar toplantısı için okuldan bir mektup
aldım mezunlar toplantısından sonra sırf meraktan dolayı eski eve
gittim karıma''iş seyahatine gidiyorum'' diyerek bahane uydurmuştum
komşularım annemin öldüğünü söylediler hiç üzülmemiştim bana verilsin
diye annemin bıraktığı bir mektup verdiler ''en sevgili oğlum her zaman
seni düşünüyorum Singapur'a gelip çoçuklarını korkuttuğum için üzgünüm
mezunlar gününe geleceksin diye çok sevinmiştim ama seni görebilmek
için yataktan kalkabilirmiyim bilemiyorum sen büyürken sürekli bir
utanç kaynağı olduğum için çok üzgünüm biliyormusun sen çok küçükken
bir kaza geçirmiştin ve gözünü kaybetmiştin anne olarak senin tek bir
gözle büyümene dayanamazdım bu yüzden sana kendi gözümü verdim o gözle
benim yerime görüyorsun diye senin o kadar gurur duyuyorum ki bütün
sevgimle annen...''alinti