ANA
Semed Vurgun
Pek cocugdum, yere gömdüler seni,
Heyata kanadsız atdılar meni.
Bah, nece pozulub ömür gülşeni,
Heyat sensiz mene zindandır, ana!
Koynunda beslenir gözel dilekler,
Layikdir secdeye sene melekler,
Nerdesen, gözlerim hep seni bekler,
Bah evladın nasıl giryandır, ana!
Sen bir güneş idin, doğdum da, batdın,
Yazık evladını kemlere atdın.
Bir cavab ver, hanki murada çatdın
Torpaklarda neçe zamandır, ana!
Bir ah çeksem sensiz, kopmazmı tufan?
Ezizim anacan, gözüm anacan!
Yumuk gözlerini aç da bir oyan,
Şimdi zaman başka zamandır, ana!
Yıhılıb payine öpmek isterem,
Analık mehrini görmek isterem,
Seni görmek üçün ölmek isterem,
Teselim ah ile fegandır, ana!
alinti